MERRY CHRISTMAS 08

เมื่อผมอาจหาญจะทำ acappella ผมมีภาพอะไรหลายอย่างที่ผมเห็นและคาดหวัง  ผมเตรียมแครอลไว้ 5-6 บท  ผมวางตัวนักร้องที่จะมาร่วมวงและเริ่มทาบทามเป็นรายบุคคล  หลายคนตอบรับ หลายคนปฏิเสธ  ในวินาทีสุดท้ายผมได้คนมาร่วมร้องเพลงด้วย 10 เสียง  เนื่องจากโบสถ์โดยส่วนใหญ่ขาดแคลนนักร้องชายเป็นอย่างมาก  ผมไปทาบทามหนุ่มชาวเปอร์เชียอีกกลุ่มหนึ่งด้วย  ดูไปแล้วพวกเราน่าจะไปได้สวย

ในการซ้อมเพลงสองครั้งแรกผมเหน็ดเหนื่อยมากและหมดกำลังใจไปโข  นักร้อง 10 ท่าน ซึ่งรวมทั้งผมด้วยมีเพียง 3 ท่านเท่านั้นที่มาตามเวลานัด  เวลาผ่านไปนักร้องผลัดกันหยุดมาหนึ่งครั้งหยุดไป3-4 ครั้ง และมีคนถอนตัวจนเราเหลือนักร้องหลักเพียง 4 คน  แบ่งได้เป็น S,A,T,B    การซ้อมของเราสี่คนก็ลำบากลำบนกันพอสมควรกับการไม่ตรงต่อเวลา และนิสัยไม่ทำการบ้าน  กว่าที่สี่คนจะมาครบก็ทำให้เรามีเวลาเหลือเพียง 20 นาทีเท่านั้นก่อนที่กลุ่มเปอร์เชียจะเข้ามาร่วมซ้อมด้วย  เมื่อผมซ้อมเพลงไปสามครั้ง ผมพบว่านักร้องเมืองแขกไม่มีพื้นความรู้ทางดนตรีเลยแถมหูของพวกเขาเพี้ยนอย่างหนัก  เขาร้องตามใจชอบ  ผู้หญิงที่มาร้องโซปราโนเสียงไม่ถึงโน๊ตตัว G  ทำให้ผมต้องปรับแก้บันไดเสียงที่ร้องกันใหม่ ในที่สุด ผมต้องปรับให้เขาร้องแต่ทำนองส่วนโน๊ตประสานเสียงทั้งหมดพวกเราสี่คนจะร้องเอง   ปัญหาไม่ได้จบอยู่เพียงเท่านั้น  เสียงประสานของเราดึงให้ทำนองหลักแกว่งระเนระนาด

 

ผมทราบว่าไม่ใช่ผมเท่านั้นที่เป็นทุกข์ แต่พวกเขาก็ทุกข์ใจด้วยเช่นกัน  การซ้อมเพลงผ่านไปอย่างไม่ค่อยจะกระเตื้องสักเท่าใด แต่ผมรู้ว่าพวกเขานัดซ้อมกันเองระหว่างสัปดาห์ด้วย   ผมยอมรับว่าเมื่อผมตัดสินใจทำอะคับเปลา ส่วนหนึ่งผมทำเพื่อเพื่อน  ผมรับปากเขาไว้ตั้งแต่กลางปีว่าจะทำวงสำหรับคริสตมาส  เมื่อเดือนตุลาคมมาถึงผมปฏิเสธ  แววตาที่แสดงความผิดหวังของเขาทำให้ผมกลับมาทบทวนและตัดสินเดินหน้าเรียกซ้อมเพลงในปลายเดือนตุลาคม   และเมื่อผมเริ่มผมก็รู้ว่าหนทางข้างหน้านั้นไม่ใช่อย่างที่ผมคิดหวังเอาเอง แต่เป็นหนทางที่พระเจ้าวางไว้ให้ผมเดิน  มีอยู่วันหนึ่งนักร้องเปฮร์เชียไม่มา  ผมทราบภายหลังว่ามีใครที่ปรารถนาดีต่อผมไปบอกเขาว่าไม่ต้องร้องแล้ว  ในวินาทีแรกผมรู้สึกโล่งใจ แต่ในวินาทีถัดมานั้นพระวจนะของพระเจ้าก็ขึ้นมาในใจของผมทันที (อสย 42.3-4) “ไม้อ้อช้ำแล้วท่านจะไม่หัก และไส้ตะเกียงที่ลุกริบหรี่อยู่ท่านจะไม่ดับ… ท่านจะไม่ให้ใครล้มลงหรือหมดกำลังใจจนกว่าท่านจะสถาปนาความยุติธรรมไว้ในโลก”   พระเยซูมาบังเกิดเพื่อช่วยคนหมดหวังให้มีความหวัง  พระเจ้าไม่ได้ให้ผมทำวงประสานเสียงขึ้นมาเพื่อสนองความอยากร้องเพลงของใครหรือเพื่อความเด่นดังของใคร  แต่พระองค์จะทรงโอบอุ้มบรรดาแกะไว้ในอ้อมมแขนของพระองค์ และค่อยๆนำบรรดาที่มีลูกอ่อน (ผู้ที่อ่อนแอ ไม่แข็งแรง) ไป (อสย 40.11) ผมไม่อาจตัดใครออกไปจากวงได้นอกจากเขาสมัครใจเอง  พระเจ้าเป็นผู้ผูกเราไว้ด้วยกันเพื่อร้องเพลงสรรเสริญพระองค์  ถึงแม้ว่าเราจะมีความสามารถมากเพียงใด จะะร้องเพลงได้ยอดเยี่ยมเพียงใดเพลงจะไม่มีความหมายใดๆเลยถ้าผู้ร้องเพลงไม่ได้รักกันและกัน  เพลงที่ไม่ได้ร้องด้วยความรักจึงไม่มีความหมายใดๆในสายพระเนตรของพระเจ้า

 

พวกเราค่อนข้างที่ตื่นเต้น เพราะเราเป็นวงแรกที่จะร้องเพลงเปิด candlelight Christmas ผมพูดกับนักร้องว่า เมื่อโหราจารย์มาเฝ้าพระกุมารนั้นพวกเขานำ ทองคำ มดยอบและกำยานมาถวาย  แต่เราทุกคนก็ไม่ต่างกัน เป็นเหมือนคนเลี้ยงแกะที่ต่ำต้อย  เรามีแต่เสียงและหัวใจที่มอบให้กับพระองค์  ให้เราร้องด้วยความชื่นชมยินดี ร้องแด่พระองค์  ร้องเหมือนทูตสวรรค์ที่มาบอกข่าวดีแก่คนทั้งปวง

 

แปดสัปดาห์ที่ได้ร้องเพลงด้วยกัน ผมไม่ได้ประสพความสำเร็จในเรื่องเพลงเท่ากับที่ผมประสพความสำเร็จในเรื่องคน  ผมได้เพื่อนใหม่ 10 คนที่พูดคุยกันได้อย่างสนิทสนม  เราสื่อกันด้วยภาษาอังกฤษ ญี่ปุ่นและไทย  การสอนเพลงผมต้องใช้ทั้งไทยและอังกฤษ และใช้ล่ามเพื่อแปลอังกฤษเป็นเปอร์เชีย และบางครั้งต้องแปลไทยเป็นญี่ปุ่นและแปลจากญี่ปุ่นเป็นเปอร์เชียอีกต่อหนึ่ง  พระเจ้าต้องการให้คนเลี้ยงแกะธรรมดาๆร้องเพลง  ความรอดเป็นของประทานที่ให้กับทุกคน และการร้องเพลงก็เป็นของประทานที่ทุกคนมีเพื่อร้องถวายแด่พระองค์  ร้องออกมาจากใจ  ขอบคุณพระองค์สำหรับความหมายของคริสตมาสสุดพิเศษที่พระองค์สอนผมในปีนี้  ผมอยากบอกทุกคนว่า…

 

Merry Christmas !

Hark the Herald Angels Sing in St.Paul Cathedral, London